Ik hoor het motregenen van de regen
Als een herinnering valt het
Zacht en warm vervolg
Op mijn dak en muren tikken
Mijn geest is afgeleid en verward
Mijn gedachten zijn vele kilometers ver weg
Ze liggen bij je als je slaapt
Kus je als je de dag begint
En terwijl ik naar de regendruppels kijk
Weef hun vermoeide paden en sterf
Ik weet dat ik als de regen ben
Daar, vóór de genade van jou, ga ik