In een witte kamer
Met zwarte gordijnen
Dichtbij de stations
Blackroof land
Geen gouden trottoirs
Vermoeide spreeuwen
Zilveren paarden
Manestralen liepen naar beneden
In je donkere ogen
Dageraadlicht glimlachte
Als jij weggaat
Mijn tevredenheid
Ik wacht op deze plek
Waar de zon nooit schijnt
Wacht op deze plaats
Waren de schaduwen voor zichzelf weggelopen
Je zei geen dingen
Kan je beveiligen
Op het station
Platformkaartjes
Rusteloze diesels
Vaarwel ramen
Binnengelopen
zo'n verdrietige tijd
Op het station
Terwijl ik naar buiten liep
Ik voelde mijn eigen behoefte
Nog maar net begonnen
Ik wacht in de rij
Als de treinen terugkomen
Lig bij je
Waar de schaduwen voor zichzelf wegrennen
Op het feest
Ze was vriendelijkheid
In de harde menigte
Troost
Voor de oude wonden
Nu vergeten
Gele tijgers
Gehurkt in jungles
In de donkere ogen
Ze is zich net aan het aankleden
Vaarwel ramen
Vermoeide spreeuwen
Ik zal op deze plek slapen
Met de eenzame menigte
Leven in het donker
Waar de schaduwen voor zichzelf wegrennen
