Op een heuvel ver weg stond een oud, ruig kruis
Het embleem van lijden en schaamte
En ik hou van dat oude kruis waar het liefste en het beste waren
Want een wereld van verloren zondaars werd gedood
Dus ik zal het oude, ruige kruis koesteren
Totdat ik eindelijk mijn trofeeën neerlegde
Ik zal me vastklampen aan het oude, ruige kruis
En ooit ruilen voor een kroon
Oh, dat oude, ruige kruis, zo veracht door de wereld
Heeft voor mij een wonderbaarlijke aantrekkingskracht
Want het dierbare Lam van God heeft Zijn heerlijkheid boven gelaten
Om het naar de donkere Golgotha te dragen
In dat oude, ruige kruis, besmeurd met zo goddelijk bloed
Een wonderlijke schoonheid zie ik
Want aan dat oude kruis leed en stierf Jezus
Om mij te vergeven en te heiligen
Aan het oude, ruige kruis zal ik altijd trouw zijn
Zijn schaamte en smaad dragen graag
Dan zal Hij mij op een dag naar mijn huis ver weg roepen
Waar ik Zijn glorie voor altijd zal delen
