Toen mijn oom Sonny terug naar de stad waaide,
Hij zei: ‘Ik ga even een ritje maken
en kijk eens rond."
En hij deed zijn gleufhoed af,
en stak zijn vingers in de kruin,
En hij haalde er twintig dollar uit
en hij legde dat geld neer.
En hij riep naar een taxi:
"Breng me naar Central Park,
En laat die meter lopen
tot twintig dollar."
En hij hield zijn ogen naar voren gericht
en hij zat rechtop en lang
En niemand merkte hem zelfs op,
het kon niemand iets schelen.
Het is een fijne, mooie dag,
voor een reünie.
Het is een fijne, mooie dag,
voor thuiskomen.
Je hebt zitten zitten,
je hebt het moeilijk gehad.
Maar je gaat niet meer zitten,
Ze kunnen je daar niet meer houden.
Het is een fijne, fijne dag
En niets zal het kunnen verdragen,
niets zal het wegnemen
Het is een fijne, fijne dag.
De eerste keer dat ik Sonny zag,
Ik was ongeveer zo groot
En hij maakte altijd mijn moeder
nogal gek als hij belde.
Hij en mijn oude man
stond te fluisteren in de hal
Dan zouden ze verdwijnen,
en misschien helemaal niet thuiskomen.
Op een dag kwam Sonny niet meer langs
Ik hoorde dat hij zich erin had verdiept
een beetje problemen in de stad
Enige tijd daarna
hij is eindelijk voorgoed verdwenen,
Toen haalde hij de oude Houdini tevoorschijn,
zoals we altijd wisten dat hij dat zou doen!
'Ik zie dat je goed terug bent gekomen, oké.
Ik zie dat je niet slechter bent door slijtage
Het heeft lang geduurd
Niets zal je hier wegslepen!"
Een fijne, fijne dag!
En niets zal duren,
niets zal het wegnemen
O ja
Een mooie, mooie dag... Een mooie dag