Vin sínum
skal maðr vinr vera,
þeim ok þess vin
en óvinar síns
skyli engi maðr
vinar vinr vera.
Veiztu, ef þú vin átt,
þann er þú vel trúir,
ok vill þú af hánum gótt geta,
geði skaltu við þann blanda
ok gjöfum skipta,
fara at finna oft.
Ef þú átt annan,
þanns þú illa trúir,
vildu af hánum þó gótt geta,
fagrt skaltu við þann mæla
en flátt hyggja
ok gjalda lausung við lygi.
Það er enn of þann
er þú illa trúir
ok þér er grunr at hans geði,
hlæja skaltu við þeim
ok um hug mæla
glík skulu gjöld gjöfum.
Ungr var ek forðum,
fór ek einn saman,
þá varð ek villr vega
auðigr þóttumk,
er ek annan fann,
maðr er manns gaman.
