Een verhaal over een vriend van mij die vlakbij de Georgia Line werkte
Een DJ in een klein countrystation
Iedereen hield van hem, omdat hij speelde wat ze graag hoorden
Hij heeft een behoorlijke reputatie opgebouwd
Bij recordhops bleef hij laat weg en zijn moeder wachtte altijd
Om te zien of hij levend thuis was gekomen
Ze waarschuwde voor zijn slaapgebrek en het snelle rijden op dat oude hoopje
En dat hij om vijf uur op zijn werk moest zijn.
BJ de DJ, je leeft veel te snel
En als je je manier van doen niet verandert, zie dan niet hoe je het vol kunt houden.
Elke ochtend even over vier brulde hij vanaf de oprit
Hij had zich verslapen en was weer te laat.
Vervolgens reed hij in een razend tempo naar het station om om vijf uur aan te melden
Hij had veel platen die hij moest draaien.
Zijn moeder zei via de radio totdat zijn stem haar hallo zei
Ze wist toen dat hij het daar goed had gered
Dan zei ze een klein gebedje, waarbij ze bedankte dat hij er was. En vanavond zou ze weer op hem wachten
Toen, op een koude en regenachtige ochtend, waren alle banden ernstig versleten
Maar toch gilde hij deze keer net zo snel weg.
BJ had veel lef, maar hij miste de bocht volledig
En hij tekende af bij de Georgia Line
Mama zat bij de radio en hoorde de stem die ze niet kende
BJ was nog nooit zo laat geweest
Maar omdat de weg zo slecht was en alles, wachtte ze een tijdje voordat ze belde
En toen hoorde ze de klop op de deur
BJ de DJ slechts vierentwintig een wrak met negentig mijl per uur, hij zal de hits niet meer draaien.
